Jan Keuning: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Jan Keuning''' (Ee, gem. Oostdongeradeel, 7 maart 1850 - Groningen, 17 augustus 1926) was een Pekelder onderwijzer. === Biografie === Keuning was een zoon v...') |
(geen verschil)
|
Huidige versie van 29 jul 2015 om 15:33
Jan Keuning (Ee, gem. Oostdongeradeel, 7 maart 1850 - Groningen, 17 augustus 1926) was een Pekelder onderwijzer.
Biografie
Keuning was een zoon van Hendrik Pieters Keuning en Elisabeth Jans Slagman. Hij was gehuwd met Elisabeth Wormser, dochter van de kantoorbediende Hendrik Wormser en Magdalena Arends uit Hellendoorn.
Keuning was onderwijzer, schrijver en journalist. Hij stond van 1874 tot 1884 als hoofdonderwijzer in Nieuwe Pekela. Keuning richtte daar een zangvereniging op. Keuning behoorde tot de middenstand en was hoofd van de Geref. lagere school in Spijk. Hij schreef vele historische romans, zoals De paardekoper van Helpman (1894) en Frans Schreur van Loppersum (1895). Keuning richtte het blad De keuvelaar (1893-1924) op, waarin hij streed voor de sociale positie van de boerenarbeider en waarin hij de gewone man iets leerde over de landspolitiek. Keuning was de vader van Willem Eduard Keuning en Pieter Keuning.
